شناسایی و طبقه¬بندی موقعیت¬های اجتماعی مشکل¬ساز دانش¬آموزان نابینا، ناشنوا و عادی جهت طراحی برنامه¬های مداخله¬ای

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و طبقه¬بندی موقعیت¬های اجتماعی مشکل¬ساز دانش¬آموزان نابینا، ناشنوا و عادی جهت طراحی برنامه¬های مداخله¬ای انجام شد. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه¬ای است. جامعه آماری شامل تمامی دانش¬آموزان ابتدایی شهرستان رشت در سال تحصیلی 94-1393 بوده است. نمونه پژوهش شامل 200 نفر (37 دانش آموز با آسیب بینایی، 76 دانش آموز با آسیب شنوایی، 100 دانش¬¬آموز عادی) بود که به شیوه نمونه¬گیری خوشه¬ای چندمرحله¬ای تصادفی انتخاب شدند و از نظر متغیر¬های سن و هوش با هم همتا شدند. برای جمع¬آوری داده¬ها از مقیاس طبقه¬بندی موقعیت¬های اجتماعی مشکل ساز (داج،1990) استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که بین گروه ها تفاوت معنی داری وجود دارد (p<0.001). همچنین نتایج تحلیل واریانس تک¬متغیری نیز نشان داد که میانگین کودکان نابینا و ناشنوا در مولفه¬های ورود به گروه همسالان، پاسخ به تحریک شدن، پاسخ به شکست، و انتظارات اجتماعی در سطح (p<0.001) و مولفه¬های انتظارات معلم در سطح (p<0.01) و پاسخ به موفقیت در سطح (p<0.05) معنی دار بود. با توجه به نتایج پژوهش به کارگیری برنامه¬های آموزش مهارت¬های اجتماعی برای دانش¬آموزان با ناتوانی یادگیری باید براساس موقعیت¬هایی باشد که این دانش¬آموزان بیشترین مشکل را تجربه می¬کنند.